มีดอกจัน * แปลว่า ความเห็นส่วนตัวของหมียวตากลมค่า
- เดินออกมาเก็บยา จะพบกระดาษแผ่นหนึ่งวางอยู่บนพื้น
ทำไมพวกเขาถึงไม่ช่วยฉัน
ทำไมพวกเขาถึงถึงให้ฉันอยู่ที่นั่นกับเขา
เมื่อเจมส์พลิกหน้ากระดาษ ด้านหลังจะมีคำเขียนไว้เต็มหน้ากระดาษ
ปล่อยฉันออกไป
ปล่อยฉันออกไป
ปล่อยฉันออกไป
ปล่อยฉันออกไป
ปล่อยฉันออกไป
ปล่อยฉันออกไป
เจมส์มองดูโดยรอบ เขาพบกับเครื่องพิมพ์ดีดอันหนึ่ง
*เจมส์เคยทำงานเป็นเสมียนมาก่อน
- เดินไปรอบๆห้อง จะเก็บกำไลคนไข้ (marked bracelet) ได้วงหนึ่ง
- ขึ้นลิฟต์กลับไปชั้น 2 เข้าไปที่ห้องผู้อำนวยการ (ระวังพยาบาลและmaniqure) บนโต๊ะจะมีมือกำกุญแจเอาไว้ พร้อมกับรอยกำไลที่ต้องหามาใส่ให้ได้ สาม ชิ้น
บนโต๊ะด้านข้างจะมีบันทึกประวัติของผู้ป่วยอยู่
ผู้ป่วย หมายเลข 0050
ตำแหน่ง 301.3
ห้องผู้ป่วย หมายเลข C1
อาการเบื้องต้น
-ก้าวร้าวเฉียบพลัน
-มีหูแว่วและมองหลอน
คำวินิจฉัยปัจจุบัน
– การรักษาปัจจุบันค่อนข้างได้ประสิทธิภาพ
– การก้าวร้าวลดลง
– การเข้าสังคมดีขึ้น
ผมพลาดอะไรไปนะ ??
แนะนำ
-ให้ใช้การรักษาเดิมไปก่อน
–น้ำจะช่วยให้ใจเย็นลง มันเคยเป็นเช่นนั้น
ผู้ป่วย หมายเลข 0130
ตำแหน่ง 295.3
ห้องผู้ป่วย ห้อง 53 ย้ายไป L1
อาการเบื้องต้น
-มีความวิตกกังวลเป็นอย่างมากและไม่หยุดยั้ง
คำวินิจฉัยปัจจุบัน
- มีอาการของหวาดระแวงอย่างเต็มขั้น
- เห็นภาพหลอน
แนะนำ
-ให้ใช้การรักษาเดิมไปก่อน
-น้ำจะช่วยให้ใจเย็นลง มันเคยเป็นเช่นนั้น
คำแนะนำ
-เพิ่มการนั่งสมาธิ
ไม่สามารถทิ้งให้อยู่คนเดียวได้ ย้ายไป L1 เพื่อสังเกตุการณ์อย่างใกล้ชิด
ผู้ป่วย หมายเลข 0090
ตำแหน่ง 298.0
ห้องผู้ป่วย หมายเลข D1
อาการเบื้องต้น
-สัมผัสลวง (Sensory delusion)
คำวินิจฉัยปัจจุบัน
-นอนไม่หลับ
-ปฏิเสธอาหาร ,น้ำ
ยังคงมีสัมผัสลวงอยู่
แนะนำ
-บังคับให้กินและให้สารน้ำ
-ให้อาบน้ำ (จำเป็นต้องออกจากห้องรักษา)
-นอนสมาธิ
ยังหาทางตื่นตลอดเวลา
คำแนะนำ
- เดินไปกดเครื่องบันทึกเสียงที่วางไว้บนโต๊ะ
เสียงบันทึกเทป
พวกเขาเกินความหวังแล้ว-นี่คือสิ่งที่ที่พวกเขาคอยบอกผม
ผู้ป่วยสามคนของผม เคสทั้งสามที่หมดความหวังแล้ว
แต่ผมไม่ยอมเชื่อหรอกว่า มันจะสิ้นหวังแล้ว
มันเป็นเรื่องของความวิริยะ วินัย การลองผิดลองถูก
ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง
ที่จะไปได้ไกลเกินกว่า
ผมจะหาทางว่าอะไรกันแน่ที่พอจะช่วยพวกเขา
และผมจะรักษาพวกเขา
- เดินสำรวจไปเรื่อยๆ จะเจอคัทซีน มีปริศนาให้ไขอีกแล้ว
- เดินออกจากห้องผู้อำนวยการ ไปทางขวามือห้องพักใกล้สุด
- ผนังจะมีอะไรแปะอยู่ แกะออกมาจะพบกระดาษบันทึก
บันทึกการสัมภาษณ์ของผู้ป่วย
ประกาศ : การสัมภาษณ์ครั้งนี้ ทำด้วย ……...ในเหตุกาณ์ #71
ผมจำตอนนอนอยู่ในน้ำ
ว่างเป่า
และแล้วผมก็รู้สึกถึงเขา
รู้สึกว่าเขาจ้องมองมา
เขาอยู่ใกล้
ใกล้มากๆ
ผมต้องออกไป
หาทางออกไป
แต่เขายังตามมา
เขายังคงจ้องมองอยู่
ผมเลยต้องทำให้เขาหยุด
เรากลับไปที่สระน้ำได้ไหม ?
โปรดติดตามตอนต่อไป
